Ton en Annemieke, Nederlanders, maar eigenlijk meer Europeaan. Toen ze elkaar leerden kennen woonde Ton al in Frankrijk, waar Annemieke na een maand of 9 ook naar toe verhuisde.
Ton heeft zijn leven lang als zelfstandige gewerkt, meeste tijd als Citroen DS (snoek) specialist. Maar ook heeft hij een biologisch landbouwbedrijf gehad en in Frankrijk een camping gerund.
Het arbeidsverleden van Annemieke ligt in de gezondheidszorg, van Z- verpleegkundige tot groepsleidster in de kinder-en jeugdpsychiatrie, centralist op de meldkamer voor brandweer en ambulances, ambulance chauffeur en planner in de thuiszorg. Tevens geeft ze massages en voedingsadvies.
Ruim 10 jaar delen zij lief en leed, maar vooral hun passie voor reizen en avontuur.
Ton heeft veel autoreizen gemaakt, oa naar Afrika en richting het Verre oosten. Annemieke heeft vooral met haar rugzak rondgezworven, door Azie, Zuid-Amerika en Australie.
Nu vinden ze het tijd voor hun pré-pensioen en gaan daarom in hun rijdend huis de wereld rond trekken samen met hun hond Lotte.
Een reis voor onbepaalde tijd.
Niet alleen een reis, maar een leven als nomade.
Het rijdend huisje is een oude verbindings-commandowagen van de Nederlandse brandweer.
Een Magirus Deutz.
Onze Plannen
In het voorjaar van 2017 gingen wij wonen in Ons rijdend huisje.
In de fotogalerij hieronder heb je enig beeld van hoe het er zag.
De komende maanden moet er nog heel wat werk verricht worden, alvorens de wijde wereld in te trekken.
Ja, de wijde wereld in trekken.
De eerste jaren zullen we in Europa blijven, maar het verre oosten en Noord-en Zuid Amerika staan ook hoog op ons verlangelijstje.
De volgorde is nu nog niet bekend.
Onderweg willen we werken. Dit zal veelal gebeuren via organisaties al Wwoof, Workaway en HelpX. Werken tegen kost en inwoning wereldwijd.
Maar ook betaald (seizoens) werk schuwen we niet. Alleen maar toerist zijn is ook een beetje saai. Het lijkt ons fijn om onze ervaringen met anderen te delen.
Je kunt ons volgen via onze blog die we gaan bijhouden en ook zullen er regelmatig foto’s en filmpjes te zien zijn.
Ons huisje in Frankrijk houden we aan en wordt verhuurd.
“De mens, hij offert zijn gezondheid op om geld te verdienen. Daarna offert hij zijn geld op om zijn gezondheid te herstellen. De mens is zo bezorgd over de toekomst dat hij geen plezier beleeft in het heden. Met als resultaat dat de mens niet in het heden leeft en niet in de toekomst, de mens leeft alsof zij nooit sterft maar gaat dood zonder echt geleefd te hebben.“
– de Dalai Lama –
Hieronder wat foto’s van het ontstaan van ons huisje op wielen.
De Magirus
De Magirus Deutz is een vrachtwagen uit 1978
Hij heeft dienst gedaan bij de Brandweer van Zuid-Holland-zuid, oftewel, hij stond in de kazerne van Dordrecht.
Een verbindings-comandowagen (afgekort VC) werd in het verleden door de brandweer ingezet bij grote branden en/of incidenten. De communicatie werd dan geregeld vanuit de verbindingswagen en ook bespraken de commandanten het plan van aanpak.
Bij de brandweer werden, en worden, de wagens altijd goed onderhouden, en staan ze ook altijd binnen.
Aangezien er niet dagelijks grote branden zijn, spreekt het voor zich dat onze Magirus weinig kilometers op de teller heeft staan. Bij aanschaf 40.000 km wat natuurlijk heel weinig is voor een wagen uit 1978
De Magirus heeft een luchtgekoelde motor, dus een lekke radiator zullen we in elk geval niet krijgen.
Het is een 6 cilinder motor, de maximale snelheid is ongeveer 110 km/uur.
Het verbruik is 1 op 6.
Leuk detail is wel dat ik (Annemieke) in mijn jeugd in Dordrecht heb gewoond en dat ik later als centralist heb leren werken in een VC, en er menig oefening in gedraaid heb.
“Maar wordt de Magirus vandaag de dag nog gemaakt, en zo niet hoe kom je dan aan onderdelen?” hoor ik je denken.
Nee, ze worden niet meer gemaakt, maar we hebben een 2de Magirus op de kop getikt en deze wordt gebruikt voor de reserve onderdelen. Onze sloop Magirus.
Na ruim een jaar reizen maakte we de balans op….wat vonden we het leukste tot dan toe? De 2x 6 weken vrijwilligerswerk!! Dat zette ons aan het denken en we besloten om in Portugal naar een stuk land op zoek te gaan, waar we onze truck konden parkeren en konden gaan werken op ons eigen land. En zo geschiedde het. Eind zomer 2018 vonden we onze quinta in Portugal. We wonen nog altijd in onze truck. Inmiddels hebben we 3 honden, 7 kippen en een haan. Nu doen we zelf geen vrijwilligerswerk meer, maar komen de vrijwilligers ons helpen!! Kom gerust eens langs!! Reis je met een camper? We hebben prachtige plekken waar je kunt staan. We vragen een vrijwillige bijdrage.
Graag tot ziens bij Quinta Arrancada in Ninho do Acor.
Dat was Portugal. Na 5,5 jaar met heel veel plezier in Portugal off grid gewoond te hebben, waarvan 3 jaar in ons zelf gebouwde huis, werden we als nomaden toch weer onrustig!
Inmiddels 3 kleinkinderen rijker, begonnen we deze te missen. We zagen ze door de afstand erg weinig. Dus, in de zomer van 23 hakten we de knoop door; terug naar Frankrijk. In februari zijn we neer gestreken in de Puy de Dôme, waar we een oude boerderij hebben gekocht. De Magirus is achtergebleven in Portugal, dus ja, trucknomads zijn we niet meer, maar pensionado’s in Frankrijk. Onze website houden we echter gewoon aan, en ook zal er nog maandelijks een blog verschijnen. Tevens zetten we af en toe wat op YouTube!, ons kanaal heet: Frankrijk kan ook.
Veel leesplezier, en ook hier van harte welkom met je camper, of kom logeren in de gite.