Hoe gaat het met Lotte, vindt zij het leuk op reis? We kunnen volmondig JA zeggen op die vraag. Het is een geweldige hond, leert snel en vindt dat ook leuk! Ze hoeft vrijwel nergens aan de riem, blijft altijd in de buurt. Ze heeft inmiddels geleerd wat het huis is en de auto (de cabine). Als we aan het inpakken zijn, wil ze de cabine in, ze weet dan dat we weer op pad gaan. Ook heeft ze geleerd om te blijven zitten als je naar de wc bent ergens onderweg bijvoorbeeld. Ze is dan ook helemaal trots als je er van af komt en ze zit er nog. Superblij met beloningen!
In Nederland, net voor we vertrokken naar Duitsland, werd ze gebeten door een hommel. Ze vloog het “huis” uit en wilde ook niet meer naar binnen! Bang als ze was. Haar kunnen overtuigen dat het beest echt weg was, en wat argwanend ging ze weer naar binnen. Haar veilige plek was opeens niet meer zo veilig! Toen ze later op die dag even alleen moest achterblijven in huis, ging dat ook niet van harte. Nu had Ton ook net zijn elektrische tandenborstel gekregen, en ohhh, die klonk toch echt als een hommel!! Ze vond het doodeng en wilde zich meteen in bed verstoppen! Na 2 dagen angst voor de borstel, heeft Ton laten zien dat ze er echt niet bang voor hoeft te zijn. Het probleem is nu opgelost. Maar voor echte zoemers, zoals wespen, hoornaars en hommels is ze nog steeds bang. Wat op zich niet erg is, want voorheen had ze nog wel eens de neiging om er naar te happen. Dat laat ze nu wel !
En dan is er de fietskar. Speciaal gekocht, zodat ze niet altijd mee hoeft te rennen, wat op langere afstanden ook mishandeling zou zijn. Alhoewel ze het prima doet, het lopen naast de fiets. Ook zo’n ding wat ze in 10 minuten had geleerd. Maar goed, de fietskar is toch wel eng. Ze heeft nog nooit opgesloten gezeten, dus dat is al heel raar voor haar. De eerste paar keer moesten we haar er echt in duwen. Tijdens het fietsen liet ze regelmatig klaagzangen horen, en helemaal als degene die mee fietste uit het zicht verdween. Nu geven we haar elke keer een beloning (wat lekkers) als ze in de kar gaat, waar ze nu tot onze verbazing, zelf in gaat. Ze gaat nu ook al regelmatig wat ontspannen liggen, maar ze vindt het nog steeds geen feestje, en een klaagzang is dan ook nog regelmatig te horen.
Onze Lot doet het goed, is een echte schat!!
Fijn, dat Lotte het zo naar haar zin heeft. Het lijkt ons ook heerlijk, voor haar, om overal nieuwe vriendjes te maken. Goed, dat ze nu ook van het happen naar vliegende beestjes af is.
Geef haar maar een flinke knuffel van ons, liefs Lola, Lucy en Ellen
Knuffeltje terug voor jullie allemaal Ellen !
Wat een superhond is ze toch!