Indian summer

Zo fris als september was, zo mooi is oktober! Natuurlijk pikten we ook een staartje mee van orkaan….hoe heette hij ook alweer, wat gepaard ging met veel regen, maar de laatste 2 weken van deze maand zijn met name zonnig en warm. En och wat is het toch mooi buiten. De maand van de mooie luchten. De bomen die verkleuren de bladeren vallen, de skeletten van de bomen worden weer zichtbaar. s’ Morgens soms optrekkende mist uit de dalen, en een rode zon die achter de heuvels verschijnt.

We zijn deze maand begonnen met 2 dingen van onze prioriteiten lijst te schrappen. We hebben na maanden last van onze rug gehad te hebben, door een waardeloos bed, eindelijk een nieuw bed en goede matras gekocht……. Hadden we veel eerder moeten doen!

Ook hebben we eindelijk ons terrein ‘Boris proof’ gemaakt, dwz, geheel omheind. Hij wilde nog wel eens de koeien wei, achter het huis, in glippen, en dan het liefst in het donker. Dat is nu verleden tijd. Fijn om hem zelf lekker zijn gang te kunnen laten gaan, zonder hem continu in de gaten te moeten houden.

En dan het goede nieuws: Onze Hymer is Frans geworden, het kenteken is binnen! Het onmogelijke bleek toch mogelijk. Hem van stal gehaald en voor het huis gezet, om hem eens flink op te frissen, want dat was hard nodig. Een goede poetsbeurt zowel van binnen als aan de buitenkant. Afgebladderde verf weer bijgewerkt. Van binnen zijn de smoezelige witte muren geverfd en een nieuw zeil op de vloer, zo ook nieuwe gordijnen. Heerlijk om mee bezig te zijn. De bedoeling was om er dan ook een weekje mee op pad te gaan, zei het niet dat het zulk fantastisch weer is, dat we besloten ons uitstapje nog maar even uit te stellen.
Het is gewoon zo fijn om nu hier te zijn. Nog genoeg te doen in de tuin. De honden genieten ook van het zonnetje en liggen de hele dag buiten.

De afgelopen maand ook weer wekelijks bezoek gehad. Zo kwam oud collega Arjen Hijman met zijn vrouw Julia hier een paar dagen met hun camper staan. We hadden elkaar ruim 17 jaar niet gezien. Hij was, (en is nog altijd),ambulance verpleegkundige in de tijd dat ik op de meldkamer in Leiden werkte.
Willemien en Wigert kwamen op bezoek, door familie omstandigheden, een kort bezoekje, maar ze komen binnenkort weer terug.
En onze vaste bezoekers, Jan en Gerda. Met hen hebben we een bezoek aan de boeddhistische tempel gebracht. Een prachtige plek boven op een heuvel. Altijd bijzonder om daar te zijn.

Inmiddels heb ik me aangemeld voor een aantal kerstmarkten. Dus tussen de bedrijven door, druk bezig met vilten. Dit keer vooral engeltjes, mutsen en andere kerstversiering. De schoorsteen in mijn werkruimte is nu ook geveegd, dus kan ik daar heerlijk werken, ook als het kouder wordt. Het is nog niet nodig geweest om hem aan te doen.

Ton is helemaal in zijn sas, want kan bij beide buren op het land zoeken met zijn metaaldetector. Hij heeft een hele koeien wei tot zijn beschikking, maar daar loopt ook een hele grote stier bij, waarvoor hij nadrukkelijk is gewaarschuwd. Aangezien de koeien nogal nieuwsgierig zijn, is het niet, altijd even ontspannen rondlopen daar. Ook bij wat mensen in de buurt mag hij detecteren, na een oproepje op Facebook.

Dan nog even een update over onze Lotte. Het is nu 2 1/2 maand geleden dat we haar de laatste injectie gaven. En ze is al 2 1/2 maand klachten vrij! Ze is alert, vrolijk en heeft praatjes. Soms is ze een sikkeneurige oude dame, want we hopen dat ze in januari 11 jaar wordt. Zou die rot parasiet dan nu eindelijk in rust zijn? Na zoveel kuren, bloedtesten medicatie, haar al een paar keer bijna opgegeven te hebben, is ze nu onze oude Lotte. We kunnen alleen maar hopen dat het zo blijft!

En dan als laatste: we hebben een nieuwe bewoner! In de schuur van de gite huist een kerkuil. Ton heeft een nestkast gebouwd, dus nu maar afwachten of daar gebruik van gemaakt gaat worden. Moeten nog wel wat verzinnen op alle uitwerpselen die de vogel achter laat.