Hij is er hoor, de zomer! We hebben er een tijdje op moeten wachten, maar hij is gearriveerd. De meeste tijd zijn de temperaturen tussen de 20-25 graden, met af en toe een uitschieter richting de 30. De regen is op de achtergrond geraakt, af en toe een buitje of tegen de avond een onweersbui. We leven weer buiten, alleen als het te warm is, zijn we binnen te vinden, want het huis is heerlijk koel.
De moestuin en ook de bloemen tuinen zijn geëxplodeerd, alles groeit enorm hard. Elke dag eten we heerlijke sla uit de tuin, de spits kolen zijn klaar om geoogst te worden, ook hebben we al bloemkool gegeten en 2 stuks ingevroren. De frambozenstruik begint ook frambozen te leveren, en ook kunnen we regelmatig heerlijke dikke aardbeien plukken. Ook groeien er overal kleine bos aardbeitjes, heerlijk zoet!
Vandaag ook begonnen met de eerste kruiden te drogen: Marokkaanse munt, verveine (ijzerhard) en salie. Heerlijk om vers thee van te zetten, maar ook de gedroogde variant is heerlijk. Zo kunnen we in de maanden dat het er niet meer vers is, er toch nog van genieten.
We hebben nu een klus pauze ingelast voor de zomer maanden. Heerlijk om meer tijd aan andere dingen te besteden. We hebben intern nog wel een verhuizing gehad. De woonkamer, die we nog nooit gebruikt hadden, is slaapkamer geworden. Bank en bed zijn omgeruild. In de keuken is mijn kleinere tafel geplaatst en de grote keuken tafel is verhuisd naar de voormalige slaapkamer, wat nu een prachtige werkkamer voor mij is geworden.
En gewerkt heb ik er de afgelopen weken! Elke dag heb ik meerdere dingen gevilt, want ja, die marktkraam moest natuurlijk wel gevuld worden. Het vilten is erg leuk om te doen, telkens nieuwe dingen creëren is wel mijn ding. Fijn ook als ik er een ander een plezier mee kan doen.
De eerste avond markten hebben we inmiddels achter de rug. En ook op de nationale feestdag 14 juli hadden we onze kraam opgezet bij een plaatselijk feest. De verkoop is wisselend. We hebben nog niet een echt goede plek weten te bemachtigen op de avond markt. Zo stonden we de laatste x als laatste in de straat, met voor ons een schoenen-, noga- en worsten verkoper. Veel mensen die dat zagen, draaiden al om nog voordat ze bij ons waren aangekomen. Dus dat moet anders de komende weken. De sfeer is erg gezellig, met live muziek en grote terrassen die vol zitten met etende mensen. Ja, eten is voor de Franse toch wel heel belangrijk.
Ton verkoopt ook zijn zelf gemaakte Viking bijlen, gemaakt van oude bijlen. Er is veel interesse voor, en hij heeft er al 2 verkocht.
Op het moment staan Wil en Naboe op de camping in het dorp. Leuk om weer wat tijd met ze door te brengen. Zo zijn we van de week naar de Puy de Dôme geweest. Met het treintje omhoog, en ook naar beneden. Helaas geen tijd om de afdaling te lopen ivm de honden, die we niet een hele dag alleen wilden laten. Er stond veel wind op de berg, die bijna 1500 m hoog is. We wisten niet dat daar vroeger een oud klooster op de top heeft gestaan. Ze zijn druk bezig om oude stukken bloot te leggen en te reconstrueren. Het uitzicht was prachtig!
We genieten weer volop van het Franse leven. De vriendelijke mensen, de markten, festivalletjes, de sfeer; het leven als God in Frankrijk. Natuurlijk zijn er ook minder leuke dingen. Zo zijn we ons nog steeds door het bureaucratische systeem aan het worstelen. Het is nog niet gelukt om in het ziekenfonds te komen en ook de aanmelding als zelfstandige verloopt stroef. De sites van beide organisaties werken langs elkaar heen en regelmatig is een site niet te bereiken. Gelukkig hebben we goede hulp, die ons de juiste weg wijst. Om ons los te maken uit het Portugese stelsel valt ook nog niet mee. Wij zijn als het goed is nu uitgeschreven, maar of het busje dat nu ook al is, is nog de vraag. Zodra we in het Franse zorgsysteem zitten, moeten we ons ook nog uit zien te schrijven uit het Portugese. Ach ja, dat zijn zo van die hobbels die er nu eenmaal bij horen. Uiteindelijk komt het allemaal wel een keer goed.
En dan ons vee. Boris is weer verlost van zijn jeuk. Wat de oorzaak was blijft onduidelijk. Maar de nodige pillen hebben het krabben en de jeuk doen stoppen.
Met Lotte ging het weer bergafwaarts, lopen ging slechter en beide oren gingen weer bloeden ( haar oorlellen). Na overleg met de dierenarts besloten om nog 1 kuur te doen, dit keer Glucantime. We moeten haar nu dagelijks 2x injecteren. We hopen dat haar nieren dit aan kunnen, want daar is dit medicijn niet best voor. Tussentijds wordt dit regelmatig gecontroleerd. Gelukkig geeft Lotte geen kick tijdens het spuiten, ze is zo’n makkelijke hond! Moet er niet aan denken dat ooit Paco dit had moeten ondergaan, die had de heleboel bij elkaar gekrijst….hij wordt nog altijd gemist, ons clowntje.
De komende maanden zullen we nog veel bezoek krijgen, wat we super leuk vinden. We kijken uit naar jullie komst. Samen genieten van de zomer!!