Alweer eind februari. De tijd vliegt. Van winter is hier geen sprake, het weer is droog, kurkdroog en de temperaturen zijn vrijwel dagelijks lenteachtig te noemen. We zijn dan ook hele dagen buiten, of in de kas aan het werk, met de deuren open, want anders is het daar veel te warm.
Het halve jaar Portugal voor Sanne (Ton zijn dochter) en haar gezin liep ten einde. Ze zijn hier, samen met een stel vrienden, die hier ook tijdens de olijfoogst waren, nog een week geweest. Jantijn en Marc hebben een begin gemaakt met de bouw van de schuur. Geweldig opgeschoten, het was jammer dat ze na een week echt weg moesten! Dank jullie wel mannen! Naast het werk was het natuurlijk ook erg gezellig om ze hier weer een week te hebben.
Ook kwamen Marianne en Jaap een paar dagen met hun mooie camper hier staan. Familie van een oud collega. We kenden ze dus niet. Jaap heeft zich heerlijk uitgeleefd op de tractor en van Marianne kregen we vele bijzondere tomaten zaadjes! Super blij mee! Was ook erg gezellig.
En dan zijn nu Gerda en Jan met hun camper hier aangekomen. Onze trouwe vrienden die we al 2,5 jaar niet hadden gezien. Ondanks hun hoge leeftijd (dikke 80+ ers) willen ze maar wat graag meehelpen op het land en in de kas. Dus samen aan het zaaien geslagen. Gelukkig arriveerden net de zaden die we in Nederland hadden besteld, dus er was genoeg te doen.
In de tussentijd hebben we natuurlijk ook niet stil gezeten. De kas staat inmiddels vol zaaigoed. Ook hebben we dit jaar een klein “winkeltje” gemaakt in de hoek van de kas, waar we onze vogelhuisjes, zeepjes, olijfolie, honing en binnenkort gevilte vachtjes zullen verkopen. Over een paar weken begint de verkoop van de stekjes en hopelijk ook wat spulletjes uit ons mini winkeltje.
We hebben etiketten voor de zeep en honing gemaakt, dus het nodige knip en plakwerk staat ons te wachten.
Reinoud, de bomen specialist heeft de grote dennenboom bij de kas omgezaagd. Deze hing wat scheef richting de kas, dus durfden we het niet aan om hem zelf om te zagen. Hij zat ook vol nesten van de dennen processie rups, deze hebben we meteen verbrand.
Ook hebben we een borehole!! Het was even spannend, want het eerste gat van 120 meter diep, leverde alleen heel veel granietstof op, en geen water. Wat een bende, alles was wit.
Uiteindelijk was de beste man overtuigd dat er water was op het begin van ons terrein. Oef wel een eind van het huis (zo’n 150 meter), maar ja, we hadden weinig keus. Op 130 meter diepte hebben ze dan uiteindelijk water gevonden, wat voldoende is voor in het huis, maar niet genoeg voor een irrigatie systeem. Voor dat laatste wilden we het toch niet gebruiken, dus akkoord gegaan met dit gat. Een paar dagen later kwamen ze een geul graven voor de waterleiding en electra. Nu is het wachten nog op een drukvat en dan hebben we de komende week stromend water in huis!! Jehhhh!!
We zijn ook op stap geweest met een makelaar, op zoek naar een huisje in een dorp in de buurt, om ter zijne tijd te verhuren en voor vrienden, familie die in de buurt willen logeren. Veel gezien en we kregen hierdoor een aardig beeld van wat we uiteindelijk zochten. En….. dat hebben we vandaag gevonden; beetje meer land als de bedoeling was, maar een stuk land (kleine 3 hectare!) met een huisje op loopafstand van onze plek. Natuurlijk wel een project, want het huisje moet nog wel bewoonbaar gemaakt worden. We bezitten straks nog meer olijfbomen, een wijngaard en 1 grote sinaasappelboom en nog veel meer fruitbomen. Tevens staat er een kas op, die nog groter is als degene die we al hebben. En overal is irrigatie. Ach ja, zo blijven we lekker bezig (smile).
