3 weken geleden schreef ik de laatste blog, de wereld zag er toen heel anders uit als nu. Het corona virus was nog ver weg, en leek daar ook te blijven. In rap tempo veranderde dat en in hetzelfde tempo, de hele wereld. Hij is stil gevallen. Wat een zege voor de aarde!! Het is jammer dat er eerst zoiets moet gebeuren, voordat we beseffen dat we niet verder kunnen op de manier zo als het altijd was. De aarde krijgt nu tijd om te herstellen. De aarde sluit ons op, heeft ruimte nodig, schone lucht en water, zodat wij straks ook weer verder kunnen. Helaas gaat dit gepaard met het verlies van veel mensen levens, vele zieken en angst.
Grote kurkeik Voor 
En na de snoei
Wat is er voor ons veranderd? Wel eigenlijk niet zo heel veel. Wij leven natuurlijk al geïsoleerd, we gaan nu ons land niet meer af. Portugal heeft niet een lock-down afgekondigd, maar de maatregelen zijn dagelijks aangescherpt, zodat het nu wel op een lock-down lijkt. Alleen supermarkten, apotheken, kiosken en tankstations zijn nog geopend. Afgelopen week ben ik voorlopig voor het laatst naar Castelo Branco geweest om nog wat voorraden aan te vullen, zodat we de komende tijd ons land niet af hoeven. 3 weken geleden waren we al begonnen met wat extra rijst, pasta en dierenvoer aan te schaffen. Nu restte ons nog tandpasta, shampoo, wasmiddel, extra gasfles en nog wat dierenvoer en medicijnen voor de honden en Ton. Mensen hielden zich strikt aan de toen geldende regels; ruime afstand van elkaar, handen desinfecteren voor je de winkel binnen gaat. Het was erg surrealistisch, toen al vele winkels gesloten, stil op straat en rustig in de winkels. Portugal blijft thuis. Toen realiseerde ik me ook wat een enorme impact dit heeft voor de economie. Portugal is geen rijk land, moet het voor een groot deel van het toerisme hebben, en dat valt ook helemaal weg. Daarnaast heeft Portugal erg weinig ic-bedden vergeleken met andere Europese landen en is de gemiddelde leeftijd hoog. We houden ons hart vast voor de komende periode.
De omtrek staat… 
De deur zit erin
Maar goed, wat is er voor ons veranderd? Tja, we zijn saampjes. Vrienden die zouden komen, kunnen niet komen. Vrijwilligers houden we zelf nog even af. Er hadden zich al een paar aangemeld, maar die staan in de hold. Even geen nieuwe projecten. De pallets die we besteld hadden voor de yurt en tipi laten ook op zich wachten, maar zonder gasten hebben we die 2 tenten ook niet meteen nodig. We staan nog niet in het dal op onze zomerplek. Ondanks dat we al veel in de tuin hebben gewerkt. Het is op het moment nog praktischer om boven te blijven staan. Alle levensmiddelen zijn opgeslagen in de schuur. Ton kan nog even verder bouwen aan het huis, al zijn nieuwe materialen nu niet meer te verkrijgen. Alle zaailingen staan in de kas naast de schuur, water pompen we hiervoor uit de vijver. Inmiddels is er ook een nieuwe pomp aangeschaft voor de nieuwe aanplant aan het begin van ons terrein. Ons eigen drinkwater wat we altijd in het dorp haalden, verkrijgen we nu uit 1 van de putten. We hebben een waterfilter waar het water doorgaat en drinkbaar maakt. De was doe ik nu met rivier water. Zo zijn we dus volledig zelfvoorzienend. Tegen de tijd dat onze verse groente opraakt, hopen we het eerste nieuwe groen uit de tuin te kunnen eten! En er staat ook nog een beetje wintergroente in de tuin. Ook hebben we dagelijks 6 a 7 eieren van onze kippen!
aardappels onder het stro 
tuin kweek vrij maken 
ronde tuin onkruid vrij
Jammer is wel dat mijn reisje naar Nederland niet door gaat in april. Vervelend is ook, dat mocht er iets met onze familie aan de hand zijn, het überhaupt vrijwel onmogelijk is om naar Nederland te reizen. Ton moet nog even wachten met bezoek aan zijn kleinzoon, zijn vader in het verpleeghuis mogen we voorlopig ook niet opzoeken, dus daar sturen nu wat vaker een kaartje naar toe.
kersen enten
We hebben eigelijk niets te klagen. We hebben bewegingsvrijheid op 7 hectare, en ook daaromheen is geen mens te bekennen, dus een ommetje maken kan buiten ons terrein ook gemakkelijk. We hebben ons werk binnen handbereik. We roeien met de riemen die we hebben en wachten geduldig op betere tijden. Tot die tijd maken we er het beste van, samen met onze honden. En gelukkig zijn we ook al 3 jaar gewend om samen op 18 M2 te leven.
We hopen van harte dat iedereen gezond blijft en dat we over een paar weken weer meer bewegingsvrijheid hebben. Blijf zoveel mogelijk bij anderen vandaan, help waar nodig, maar neem geen onnodig risico!! Vergeet niet te genieten van de lente!!
