Maand: januari 2019

Vandaag zijn we precies een half jaar eigenaar van quinta Arrancada. En zo voelt het ook wel. Soms heb je bij een tijdsbepaling dat het voor je gevoel veel langer of korter is, maar voor ons beiden geldt dat dit ook wel voelt als een half jaar. Zou het komen omdat we zo in het “hier en nu” leven? We kunnen in elk geval zeggen dat het een goede zet is geweest om dit stuk land te kopen. We genieten dagelijks van het werken in de buitenlucht. Het reisvirus is wat afgezwakt op het moment. We hebben gewoon nog zoveel te doen hier, en dat doen we met veel plezier! We zijn aan het overwegen om ons officieel in Portugal in te schrijven en ons te laten registreren als agrariër. Dit laatste heeft ook een aantal finaciële voordelen in de vorm van subsidies.

Terugkijkend kunnen we toch wel zeggen dat we al veel gedaan hebben! Naast héél veel bramen geknipt, natuurlijk de olijven geoogst, iets waar we de eerste maanden toch wel naar toe gewerkt hebben, door het land op te schonen rond de olijfbomen en takken weg te snoeien. Onze eerste vrienden en vrijwilligers welkom geheten. Het schuurtje tot verblijfplaats ingericht. Er is een caravan gekomen, een tunnelkas, en de afgelopen week nog het nodige grote tuingereedschap, in de vorm van een grote 2de hands frees en een versnipperaar. We hebben heel veel boompjes geplant. Het is echter nog maar afwachten hoeveel daarvan de winter overleven. In het dal bleken de nachten regelmatig erg koud te zijn, wat de kleine boompjes niet ten goede kwam. Nu zijn we bezig met het aanleggen van de moestuin. Ook zijn we op verschillende plekken het land nog aan het opschonen. Het waterbassin gaan we repareren en vullen. En op ons “to do” lijstje staan nog meer projecten. En ook worden er nu dagelijks druiven gesnoeid. Vervelen doen we ons nooit, we moeten er echt aan denken af en toe een dag rust in te lassen.

Volgende maand verwachten we de eerste vrienden van dit jaar en vanaf maart zijn de vrijwilligers weer welkom. Als iedereen die zegt langs te komen, ook daadwerkelijk komt, dan krijgen we een gezellige zomer! Zelf hopen we ook nog een bezoek te brengen aan de Algarve volgende maand.

En dan natuurlijk onze honden. Lotte heeft gezelschap van 2 heren om zich heen. Ze is niet altijd even gecharmeerd van Boris zijn toenaderingen en Paco wil hoofdzakelijk spelen. Lotte heeft dus ook Leishmania en heeft nu ook dagelijks medicatie, evenals Boris. Boris had wel meer kuren, 2 zijn er inmiddels beëindigd. Zijn conditie wordt langzaam maar zeker beter. De wondjes op zijn oren zijn zo goed als dicht. Zijn vacht krijgt iets meer glans. Ondanks de grote porties eten blijft hij nog aan de magere kant. Paco had bedacht dat hij ook wel dagelijks pillen wilden hebben….nou dat is hem gelukt hoor! Hij kreeg een infectie (zgn. krentenbaard) aan zijn bek. Bij de dierenarts kreeg hij maar liefst 3 injecties. De man van de dierenarts, die daar een beetje rondloopt en assisterende klusjes doet, moest er aan te pas komen om Paco in bedwang te houden….Paco en spuiten, een echt speenvarken! Ook 2 pillen kuren meegekregen, dus alle honden zitten nu aan de pillen, drankjes, zalfjes!

Op het moment is het warm, maar liefst 18 graden in de schaduw! Gelukkig waait er een lekker windje, anders was het zelfs te warm in de zon! Na morgen wordt het echter weer frisser en wordt er weer wat regen verwacht. Afgelopen week 1 regendag gehad, dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk. Wij, als boeren in spé, willen regen!! (het liefst alleen ’s nachts)

Eindigde ik in de vorige blog met de zwerfhond die kwam en weer ging. Nou hij kwam weer terug na een paar dagen. Hem weer eten gegeven en hij bleef de hele middag bij ons in de buurt. Nee, hij ging niet meer weg! Omdat zijn huid vol schilders zat, hij enorm vermagerd was, bebloede oren had, met andere woorden in een belabberde conditie verkeerde, toch maar besloten om met hem naar de dierenarts te gaan, want we wilden niet dat hij iets besmettelijks over zou brengen op Lotte en Paco. En natuurlijk wilden we ook graag dat de hond er weer gezond uit zou gaan zien.

De dierenarts zag het meteen; Leishmania. Een ziekte die in Zuid Europa veel voorkomt bij honden. Veroorzaakt door een zandvlieg. De bloedtest bevestigde de eerder gestelde diagnose van de arts. Het bloed zou opgestuurd worden naar een laboratorium  en die test zou uitwijzen in welk stadium de ziekte zich bevond. Ons werd al verteld dat behandelen erg duur zou zijn. 1 medicijn kost €265 en dan nog een aantal andere pillen tegen ontstekingen, zalf voor zijn oren, drankje tegen bloedarmoede, injectie met anti-biotica, het bloedonderzoek, het consult, een wormenkuur, enfin al met al komen we al gauw op de €500, hetgeen voor ons een maandinkomen is! Een paar dagen later konden we de uitslag van het lab ophalen. Boris (zo noemden we hem in middels) zijn nieren en lever waren nog niet aangetast, dus besloten we om het traject in te gaan. Je kunt zo’n beest toch ook niet aan zij lot overlaten. Niets doen of in laten slapen was voor ons geen optie.

We hebben van wat materialen die we hier nog hadden liggen een mooi hok gemaakt, opgevuld met hooi en oude dekens. Afgelopen nacht heeft hij er voor het eerst in geslapen. Tja, hij moet wel buiten blijven, dit is hij gelukkig ook gewend.

Ook wilden we Lotte en Paco laten testen, want je kunt tegenwoordig je hond laten inenten tegen de ziekte. Paco moest nog even wachten met de test, hij is nog iets te jong. Bij Lotte werd wel bloed afgenomen, en ook Lotte blijkt Leishmania te hebben. Nu is het zo dat de ziekte zich niet hoeft te manifesteren. Een hond kan zijn leven lang besmet zijn, maar geen ziekte verschijnselen krijgen. Ook kan het jaren duren voor de ziekteverschijnselen   zich laten zien. Het bloed van Lotte wordt ook opgestuurd, en we horen nog of zij een en welke behandeling moet ondergaan. Vooralsnog is er aan haar niets te merken. Behalve dan dat ze af en toe weer last heeft van stuipen, maar dit is geen verschijnsel van Leishmania.

Op Facebook hebben we een crowdfunding gestart om de kosten van Boris zijn behandeling te kunnen betalen. Het is immers een zwerfhond, en zijn die niet van ons allemaal!?? We hebben overweldigende reacties gekregen en zijn dan ook enorm dankbaar voor alle giften! Wat hebben we toch geweldige vrienden!! Omdat het bedrag ruim €750 is, hebben we besloten om het geld wat over is na de eerste behandelingen in een pot te doen. Een echte Boris pot, waar we in de toekomst ook zijn dierenarts kosten uit kunnen betalen.

En verder deze week….

Ton heeft van zijn verjaardag geld, gekregen van ouders, zijn lang gekoesterde wens in vervulling laten gaan, namelijk een tunnelkas gekocht. Hij is geplaatst op 1 van de terrassen, naast de put, zodat er water bij de hand is. Al heel veel zaadjes zijn gezaaid, en nu maar zien wat er allemaal opkomt. Hij is helemaal in zijn element!

Beneden in het dal zijn we ook de voorbereidingen aan het treffen voor de “zomer” moestuin. Een flink stuk gras gemaaid en de eerste bedden zijn gerealiseerd.

Ook hebben we een begin gemaakt met het opruimen van het hout. En langs het waterbassin zijn varens en bramen weggeknipt, althans een deel…..een mega klus. Maar als we het bassin in gebruik willen nemen zal het toch bevrijd moeten worden van alles wat erop en omheen groeit. Er kwamen ook heel veel waterslangen tevoorschijn. Ooit is er hier een heel imposant irrigatie systeem geweest!

Gisteren en vandaag ook nesten van de processie rups uit de dennen bomen gehaald. Je hebt de eiken- en de dennen processierups. De laatste hebben we helaas in onze bomen zitten. Deze beestjes zijn erg gevaarlijk voor de honden. Hun haartjes branden namelijk erg als je ermee in contact komt. Als een hond aan zo’n rups likt, kan zijn tong verbranden, met alle gevolgen van dien. De nesten staan nu op uitkomen, dus was het de hoogste tijd om ze uit de bomen te halen en de nesten te verbranden. Helaas een paar bomen moeten omzagen, omdat de nesten op onbereikbare plaatsen zaten.

Het weer is nog steeds stralend, al hadden we wel wat dagen met veel wind. De komende week zal het bewolkter worden en zal er eindelijk ook weer wat regen gaan vallen. Niet leuk, maar wel heel hard nodig!! Onze vijver staat al weer bijna droog en het water in de beek is ook alweer gezakt. Willen we genoeg water hebben de komende zomer, zal het toch echt moeten gaan regenen. Normaal gesproken regent het veel in december en januari. Deze winter heeft het alleen in november wat geregend. Mocht de regen uitblijven voor de zomer begint, dan is dit dramatisch voor Portugal! We zullen zien wat de weergoden voor ons in petto hebben.

Ja, heerlijk is het om weer thuis in Portugal te zijn. Na ons 3 weekse uitstapje naar het noorden, is het geweldig om weer in het zonnige zuiden van Europa te zijn.. Elke dag strak blauwe lucht en dagelijks buiten lunchen en natuurlijk de hele dag buiten op het land aan het werk. We genieten met volle teugen!

Maar de nachten zijn koud hoor. Het vriest ’s nachts behoorlijk. Heldere nachten, zodat ’s avonds de sterrenhemel prachtig is. Elke avond als ik buiten nog even mijn plasje doe onder de sterrenhemel kijk ik mijn ogen uit! Jammer dat het zo koud is, want ik kan uren turen naar de melkweg! Elke morgen ziet het hier helemaal wit buiten. van de vorst We wachten dan ook met aan het werk gaan tot de zon warm genoeg is!

Bij thuis komst wachtte ons nog een (on)aangename verrassing. Onze buren hadden al gezegd dat er mannen met kettingzagen waren gesignaleerd. Deze mannen waren ook aan het werk toen wij thuiskwamen op oudejaarsdag. Een ware veldslag was het beneden in het dal. Er werd onderhoud gepleegd aan de rivieroever. Heel veel bomen waren omgezaagd! Ohhh ons mooie beschutte dal….we kijken nu zo naar de buren aan de andere kant…..niet dat daar vaak mensen zijn, maar toch! Maar ja, er zijn ook heel veel bramen weggehaald en alle varens zijn verdwenen, een klus die met de hand  snoeien, dagen geduurd zou hebben. Nu alle blaadjes van de bomen zijn lijkt het extra kaal. Na bekomen te zijn van de eerste schrik, hebben we er nu wel vrede mee. En voor de komende jaren hebben we brandhout genoeg!

Nog een bijkomend voordeel is dat we nu helemaal langst de beek kunnen lopen. Gisteren deed ik dat met de plattegrond van ons landstuk in de hand, en wat blijkt….het land is nog groter als we dachten en wat de makelaar ons ook had gezegd! Ons land loopt tot de prachtige waterval!!  (O, had ik die nog niet laten zien….deze ontdekten we eind vorig jaar. Toen dachten dat dat op het land van de buren was! )

Is dat even kicken!! Onze eigen pool om te zwemmen (zolang er water staat in de zomer). Dus nog meer land om op te schonen! En ook heel veel prachtige kurkeiken behoren tot ons land. We zijn nog rijker als we al waren!

Deze week, zoals gezegd weer lekker op het land aan het werk. Ton is begonnen met het aanleggen van een nieuw stuk moestuin. Degene in het dal krijgt helemaal geen zon, dus daar groeit niets. Er zijn nu aardappels gepoot, en aardbeiden en uien geplant. Ook zijn we de druivenplanten aan het snoeien, en dat zijn er heel veel, velen verwilderd, maar we proberen door ze goed terug te snoeien, weer nieuw leven in te blazen. Wie weet produceren we ooit onze eigen wijn!

En natuurlijk gaan ook de gewone bezigheden weer gewoon door; boodschappen doen, de was en water halen;

De honden zijn ook reuze blij weer thuis te zijn. De hele dag lekker buiten rondstruinen en spelen. Paco heeft zich als een echte muizenvanger ontpopt. Hij is de hele dag aan het graven, en af en toe heeft hij een muis te pakken, die hij na een tijdje als speeltje te hebben gebruikt ook op eet….. …..’s Avonds liggen ze alle twee uitgeteld in hun mand.

Deze week kwam er ook nog een zwerfhond aangelopen. Een oude baas, erg vermagerd. Heel erg vriendelijk. Kapotte oren, vermoedelijk door de vorst. We hebben hem eten gegeven en de schuur open laten staan, zodat hij daar eventueel naar binnen kon gaan. Maar hij was duidelijk niet gewend om in huizen te komen. Na zijn maaltijd, is hij weer verder op pad gegaan.

Tot zover onze eerste week van het nieuwe jaar.