Saai, saaier, saaist

Dat begint al goed, lekkere titel….. Tja, dit keer eens geen spanning en sensatie, maar een toch wat kale opsomming van cijfers, gelardeerd met een vleugje frustratie. Wat wil het geval? (mooie uitdrukking is dat toch): het geval wil dat ik begin juli naar Nederland ga, om een reünie met oude vrienden, kinderen en kleinkinderen te vieren en daarna een paar dagen quality-time wil genieten met mijn vader, 92 jaar alweer , om dan weer terug te keren naar mijn lief die in Portugal blijft. Om die 65 kilo van mij over een afstand van 2000 km daarheen te vervoeren is het vliegtuig de snelste, goedkoopste en makkelijkste oplossing. Nou heb ik een pesthekel aan vliegen, maar er is een doorslaggevender reden om dat niet per vliegtuig te doen. Anno 2018, met het lot van deze planeet met zijn bewoners aan de hellepoort, kan vliegen eigenlijk niet meer. Tenminste niet voor de lol/vakantie en zeker niet binnen Europa. Ga hier niet verder over uitweiden , genoeg info over te vinden voor wie het echt interesseert. En om discussie te voorkomen; er zijn redenen genoeg om soms toch te willen/kunnen/moeten vliegen; werk, dringende familieomstandigheden, beperkt budget, een oceaan tussen vertrek en bestemming enz. Daar gaat het nu niet om, en deze excuses kan ik hier in ieder geval niet gebruiken. Dus de keuze is snel gemaakt; ik ga treinen. Lissabon -Amsterdam, dat moet toch lukken. Annemieke kan ’t niet laten en zoekt vooraf toch nog even op cheaptickets.nl naar een goedkope vlucht, puur ter vergelijk, en vindt een prijsvechter die mij voor 50 euro wel naar Amsterdam wil transporteren. Doen we niet, de treinkeuze was al gevallen. De zoektocht op internet begint. Welke route, welke treinen, wat kost ’t. Kanonnen, das even schrikken, wat duur. Toch vinden we na enig zoeken een betaalbare oplossing; een interrail ticket, niet alleen voor de jeugd, maar tegen meerprijs ook te gebruiken door bijna-bejaarden zoals ik. Da’s mooi. 320 euro, maand geldig, 7 dagen in die maand “vrij” reizen. Hup, bestellen dan maar, via de interrail site. De eerste tegenvaller…. Koop je online een vliegticket kent het gemak geen grenzen. Je betaalt en linea recta krijg je je ticket per mail opgestuurd, met zo’n handige QR code, hoef je niks meer uit te printen, gewoon je mobieltje voor de scan bij het inchecken, klaar. Koop je online een treinticket val je pardoes in de tijdmachine die je 25 jaar terug in de tijd werpt. Want, treinticket geboekt, betaald, komt de vraag op het scherm: ” waarheen moet ie gestuurd worden?” . Gestuurd??? Ja, de ticket moet fysiek van Amsterdam naar Portugal, waar wij verblijven. Oeps… “o ja, en het kost 9 euro, dat opsturen” , weet mijn laptop te melden. Geen weg terug, dus we contacten vrienden Gerrit en Mirjam die in midden Portugal bij Tomar wonen, of de ticket daar geleverd mag worden, en dat blijkt geen probleem. Ik bevind me nog ruim een maand voor vertrek, dus mooi op tijd. De ticket wordt verstuurd vanuit Amsterdam, via track and trace volgen we de route. Eerst naar Dublin in Ierland, de volgende dag naar Londen, UK. 2 dagen later dan naar Lissabon, en 2 dagen daarna zou het kaartje op genoemd adres geleverd worden (ik ben er toch wat sprakeloos van..). Wij zijn stand-by in de buurt, op de camping van Tomar. De dag van levering……geen post….. Zie op track and trace dat de leverancier DHL het adres niet kon vinden en de ticket is weer retour Lissabon. Nee he….. Zie dan maar eens iemand aan de telefoon te krijgen, maar de volhouder wint en uiteindelijk krijg ik een Portugese dame van DHL aan de lijn die me in gebrekkig Engels te woord staat. Ik weet wat extra adresgegevens te melden , alsof het een spannende speurtocht is, en over twee dagen gaan ze voor de herkansing. En warempel-oh wonder- het lukt. Adres gevonden, ticket afgeleverd, happy happy joy joy. Dat geeft ons-met ticket in de hand- de gelegenheid om aan fase twee te beginnen van dit avontuur `a la 1993. Er moet-hoe kan het ook anders…._ gereserveerd worden. Het is even uitzoeken, maar het blijkt te gaan om de nachttrein van Lissabon naar Hendaye (FR), de TGV van Hendaye naar Parijs en de Thalys van Parijs naar Amsterdam. Sluit allemaal redelijk aan, ’s avonds vertrek vanuit Lissabon, volgende avond in Amsterdam, pakweg 24 uur. Ok, via de interrail site doen we alle 3 de treinreserveringen, nog een maand te gaan, dus dat moet lukken. Denken we…Allereerst is het even schrikken van die prijzen. De eerste 2 treinreserveringen zijn samen 25 euro, de Thalysreserveringskosten zijn onbekend tot nader order. De verrassing is vooral dat er ook nog een 8 euro extra reserveringsadministratiekosten over de reserveringskosten heen komt. Reserveringsadministratiekosten?????? Stel je gaat naar de bakker en bestelt een brood van 1 euro voor de volgende dag. “Dat kan” zegt de bakker, ” maar dat kost 10 cent voor de reservering” en krabbelt de bestelling op een stukje papier. Morrend ga je akkoord. De volgende ochtend kom je je brood afhalen. “Dat is dan 1 euro 20, zegt de bakker goedgemutst. “Eeneurotwintig?, reservering was toch 10 cent?” . “Ja”, zegt de bakker , “maar administratiekosten zijn ook 10 cent, een soort reserveringsreserveringskosten” … Flabbergasted.. Okay, toch maar die reserveringen de deur uit, ik moet tenslotte op de een of andere manier toch naar Nederland. Ik klik op versturen, antwoord volgt direct: “u hoort binnen 2 werkdagen van ons”. We zijn benieuwd , inmiddels wijzer geworden. Na een week nog niks, de tijd begint toch wat te dringen. Maar weer een mailtje erachteraan. “u hoort binnen enz….” . Maar dan volgt er na 2 dagen daadwerkelijk antwoord. “De reserveringen voor Lissabon-Hendaye en Hendaye-Parijs hebben we voor u kunnen realiseren. Helaas is er in de aansluitende Thalys geen plaats meer. Kunt u uw adresgegevens in Portugal doorgeven zodat we de reserveringen daarheen kunnen sturen?”. We zijn er even stil van. Geen thalys?? En opsturen? Weer naar Tomar rijden en een week wachten op een ticket die daar misschien of misschien niet bezorgt gaat worden (plus weer 9 euro verzendkosten..). Dat ga ik niet doen, te groot risico. Hoe nu?  Annemieke gaat eerst maar eens naar de site van de Thalys. Wat blijkt? Er is nog genoeg plek in die trein, je kan gewoon nog tickets bestellen (a 150 euro). Dat vraagt om een telefoontje. Thalysdame gebeld “uhhhhh, ja er is toch nog wel plek, maar er kan slechts een beperkt aantal zitplaatsen door interraiders gereserveerd worden”. Wat?? Alsof die interrailticket een soort tweederangskaartje is wat een appel en een ei kost. 320 euro kostte ie mevrouw!. Hoe dan ook, het wil niet, kan niet, mag niet. Hoe nu? Voor de volgende dag vindt ze ’s middags nog een plekje in de Thalys, maar alleen tot Brussel. Met de rug tegen de muur gaan we akkoord. Kosten: 27,50 euro… En natuurlijk moet ik deze reservering nog ergens zien uit te printen , want ook de Thalys kent dat praktische QR-scansysteem nog niet. De stand van zaken tot nu toe: een interrail ticket “onbeperkt reizen in Europa” en een reservering van Parijs naar Brussel. Ik moet hoe dan ook een nacht in Parijs blijven, de goedkoopste oplossing blijkt een slaapzaal in onguur Noord voor 55 euro. Dat weiger ik, ben geen 20 meer. Gare du Nord gaat ’s nachts dicht, dus op het perronterras met een boek en goed glas de nacht doorbrengen is ook geen optie. Hier moet ik nog wat op verzinnen. Eerst maar die eerste twee treinen op een andere manier zien te reserveren. We staan in Castelo Branco, en er blijkt een station te zijn met een heus loket. Reservering voor de trein Lissabon Hendaye blijkt geen probleem, wordt ter plekke vlot geregeld voor 7,50 euro. “En Hendaye-Parijs?”. “Sorry, dat kunnen we van hieruit niet doen, is Franse spoorwegen. Kunt u het beste in Hendaye zelf doen”. Ja maar, een trein reserveren anderhalf uur voor vertrek is wat naïef toch, in de zin van reserveren?”. “Sorry, adios, muit obrigado”. Ik schreef al saai saaier saaist, voor wie er nog steeds bij is, spannender wordt ’t niet, maar saaier ook niet meer. Dit is namelijk na weken internet en telefoon-ploeteren de status quo: 1 interrailticket, 1 reservering Lissabon-Hendaye, Hendaye-Parijs wordt nog spannend. Een (dure) overnachting in Parijs lijkt onoverkomelijk, 1 reservering Parijs-Brussel, daarna zal ’t op de een of andere manier wel lukken van Brussel naar Amsterdam. Kosten: ticket 320 euro. DHL verzendkosten 9 euro, reservering Lissabon -Hendaye 7,50 euro, reservering Parijs-Brussel 27,50. Is samen 364 euro. Verwachte kosten reservering Hendaye-Parijs 20 euro. Verwachte overnachtingskosten Parijs 80 euro. Totaal dus pakweg 464 euro…… Zonder zekerheid dat het inderdaad gaat lukken. En vergeet niet… ik moet ook nog terug!!!! Met waarschijnlijk alle bijkomende reserveringsdrama’s en kosten…Met de 50 euro cheapflight ticket in gedachten en de hele heisa eromheen wel erg zuur. Een pleidooi voor vliegen, dit relaas? Verre van, vliegen moet niet, maar het is wel duidelijk dat er nog heel veel werk te verrichten is wat betreft openbaar vervoer. Al die jaren een ondergeschoven kindje gebleven zo blijkt. (eerlijk is eerlijk , ik deed 18 jaar geleden een interrail-tour met dochter Sanne toen ze 18 werd, via Frankrijk en Spanje naar Marokko. En zonder gein, toen ging een en ander beter en simpeler dan nu, 18 jaar later. Hopeloos…  En ja , er wordt wel degelijk gewerkt aan betere en snellere treinverbindingen. Amsterdam-Londen, Amsterdam-Bordeaux en Marseille, Berlijn… Maar nog een lange weg te gaan, om mensen te motiveren daadwerkelijk die trein te pakken. Vliegen moet (veel) duurder, treinen moet (veel) goedkoper en vooral moet het openbaar vervoer gebruik maken van moderne betaal-en boeksystemen. Lijkt wel middeleeuwen , die spoorwegen. Zou ik het weer zo doen? Eerlijk gezegd niet, principes kennen ook hun grenzen. Ik zou waarschijnlijk een autootje huren en gewoon op en neer rijden. Geen internetheisa en ergernis, goedkoper, sneller, comfortabeler,muziekje erbij, genoeg ruimte om een en ander mee (terug) te nemen en ik kan zelfs een paar mensen blij maken met een gratis lift van of naar Portugal. Spoorwegen sucks! Zo dat ben ik kwijt. Voor wie die (een na) laatste punt gelezen heeft, chapeau. Love, Ton