In Italië

We zijn alweer wat dagen in Italië, nadat we Oostenrijk inderdaad zonder tolwegen doorkruist hebben. Weliswaar de hele route in overtreding omdat vrachtwagens boven de 7,5 ton niet waren toegestaan waar we reden, maar gelukkig geen controle gehad en over prachtige passen heengegaan. (De onze weegt 8 ton, maar in de papieren staat 10 ton)

Aan de andere kant van de Oostenrijkse Alpen, in Italië, kwamen we in een gebied vol boomgaarden. Waar je ook keek, er stonden appelbomen vol rijpe appels! We hadden er vast wel kunnen werken, maar in de regen was dat allerminst aantrekkelijk. Het was een vrij druk bevolkt gebied en daarom ook moeilijk om een plek voor de nacht te vinden. Maar uiteindelijk beland bij een camperplek in Trento.

De volgende dag koers gezet richting de kust. We zijn naar Sottomarina gegaan, wat zo’n 50 km ten zuiden van Venetië ligt. Ton wilde daar (Venetië) wel graag naar toe. Dat zou mogelijk zijn met een boot, 1,5 uur varen. Maar toen we meer gelezen hadden over het gebied waar we stonden, hebben we besloten om Chioggia te bezoeken in plaats van Venetië. Chioggia is net als Venetië in het water gebouwd, heeft ook vele kanalen en bruggetjes. Er varen weliswaar geen gondels, maar er zijn dan ook veel minder toeristen en het is er stukken goedkoper. Het wordt ook wel het “kleine” Venetië genoemd.

We zijn er op de fiets heen gegaan en hebben vervolgens heerlijk door de kleine straatjes geslenterd en ook de vismarkt bezocht. Prachtige verse vis ! Ook een aantal kerken bezocht. Zaterdag is blijkbaar een gewilde dag om te trouwen, want we hebben vele bruidsparen gezien.

Het was de moeite waard. Op zondagmorgen voor ons vertrek is Ton nog verse vis gaan kopen, waar we vervolgens 2 dagen van gesmuld hebben ( Gamba’s en tonijn)

Ja, voor ons vertrek…..dat was me wat, onze Ross spinde zichzelf vast in het zand!! Al vrij snel had de oude bazin van de camping in de gaten dat er iets niet goed ging bij ons. Nu lijken Italianen als ze normaal tegen elkaar praten altijd ruzie te hebben, maar als ze dan echt kwaad zijn, zoals deze oude dame, nou berg je dan maar!! Ze sprak geen woord over de grens, maar ik begreep precies wat ze bedoelde. Niet echt klantvriendelijk natuurlijk, als je bij het inchecken wordt verteld dat je overal kan staan en dan als blijkt dat je vast zit, zeggen dat je daar niet had mogen staan. In plaats van hulp aan te bieden, bleef ze ons nauwlettend in de gaten houden. Na zo’n 1,5 uur kwam ze aan met een man, die ons er wel even uit zou weten te praten. Deze had niet gezien dat we eerst met beide achterwielen diep in het zand hadden gezeten. Met behulp van oude planken en veel schep en graafwerk, hadden we die inmiddels op de stenen ondergrond staan. Door al het manoeuvreren zakten de voorwielen echter ook tot hun assen in het zachte zand, op de plek waar eerst de achterwielen waren weggezakt. Hij wilde ons met veel bombarie met de achterwielen weer het zand in hebben. Nou niet dus. Ook hij sprak geen woord over de grens, dus de communicatie verliep stroef. Na enige tijd kwam er nog een man bij staan kijken, die de laatste 10 minuten zowaar even zijn handen uit zijn zakken haalde! Het heeft al met al 3 uur geduurd voor we eindelijk achteruitrijdend de camping konden verlaten.

Het plan om naar San Marino te rijden hebben we toen maar laten varen. We zijn op een camperplek aan de kust beland en hebben uitgerust na deze fysiek zware klus. De volgende dag zijn we doorgereden naar San Marino.

Het mini staatje midden in Italië. Steile wegen omhoog, Ross trok het maar net in zijn 2, met recht stapvoets omhoog dus. Op de parkeerplaats bij de gondelbaan gaan staan, om ons daarmee in no time naar de oude stad te laten brengen. Arme Lotte moest een muilkorf om in de cabine, wat ze natuurlijk helemaal niet leuk vond. Gelukkig duurde het ritje niet zo lang. Terug zijn we maar gaan lopen, bleef die ellende haar bespaard.

San Marino ligt prachtig op een berg. Het uitzicht was geweldig! Ook hier door de steile straatjes geslenterd. Winkeltjes vol souvenirs, veel sieraden, brillen, leren tassen en parfums. Alles net wat goedkoper dan in Italië. Ton heeft na lang zoeken zijn favoriete after shave weer gevonden (CK obsession) , ik heb voor het eerst van mijn leven een dure zonnebril gekocht (van verjaardagsgeld). Al met al een kostbaar uitje dat San Marino.

Vandaag doorgereden naar Assisi, maar daarover de volgende keer meer.